Saartje
Wie was Saartje?
Het was altijd al bekend dat er een voorloper was van Facides Dione, namelijk Saartje, toen de opleiding Facility Management nog Toegepaste Huishoud Wetenschappen heette. De naam Saartje was afgeleid van de huishoudster van Swiebertje. Een aantal jaar geleden vond Heinrich Naumann, oud docent bij het instituut voor Facility Management en werkzaam bij Bureau Buitenlandstages, een oude poster voor het beginfeest van Saartje, uit het jaar 1994! Het verhaal gaat dat Saartje in 1998 is doodgebloed omdat ze geen nieuw bestuur konden vinden. Daarom hebben wij Heinrich gevraagd om ons wat meer te vertellen over de periode van Saartje.
Heinrich vertelt dat Saartje voor zijn studietijd al bestond, de naam Saartje was al door een aantal voorgangers bedacht. Toen hij in zijn vierde jaar zat, vond hij dat het tijd werd om Saartje weer tot leven te wekken. Quote: “Kom op jongens, even weer wat peper in de reet van Saartje”. Saartje was net zoals een gewone Studievereniging, maar dan zonder bestuurskamer of dagelijks bestuur. Het werd geleid door een groepje studenten die het initiatief namen om dingen te
organiseren.
Heeft Saartje geholpen bij het opstarten van Facides Dione?
Heinrich weet niet of het bestaan van Saartje echt heeft toegedragen aan de opstart van Facides Dione, maar hoopt het wel. Toen Heinrich in 2003 werkzaam werd bij het instituut voor Facility Management was er nog geen studievereniging en Saartje was ook nergens te bekennen. Toen het initiatief genomen was om Facides Dione op te starten juichte Heinrich het gelijk toe en werd meteen vriend van FaDi.
Hij heeft niet direct geholpen met de organisatie en oprichting van FaDi maar kreeg van het oprichtingsbestuur een aantal keer vragen over hoe dat ging bij Saartje en waar ze rekening mee moesten houden. Op die manier kon hij wel helpen.
Helaas is er nergens meer materiaal tevinden van Saartje, we moeten het doen met de poster van het eindfeest in 1994 die ingelijst op kantoor hangt! Wel wordt er beweerd dat het a capella bandje ooit is opgenomen, op een cassettebandje (!), maar dat kan Heinrich zo snel niet vinden. Tenminste dat zei hij altijd. Inmiddels heeft hij het bandje terug gevonden en er een digitale versie van gemaakt! Wie weet krijg je het ooit eent te horen...
